از کجا به کجا رسیدیم که اینگونه هتک حرمت خود را خدمت به مردم و اسلام می خوانند . آیا اگر امام علی در این زمان بود همانند زمان خود که خلخالی را از پای زن یهودی در آوردند فقط به گفتن یک اعتراض بسنده می کرد ویا زمین و زمان را ........
سمیه توحید لو را یک مرد نزد بلکه یک نظام که خود را نماینده امام زمان می خواند زد . هر تازیا نه ای که بر بدن دختر مومنه زدند کمتر از قیامتی نیست که خدا وعده ی آن را به همگان داده است . درد هر تازیانه ای که سمیه تحمل کرد برابر است با ثواب همان ثواب هایی است که خدا می گوید اگر تمامی دریاها مرکب شوند و همه درختان کاغذ توان نوشتن آن را فرشتگان ندارند .
هر تازیانه ای که بر بدن سمیه فرود آمد درد آن را همه ملت سبز ایران بر بدن خود احساس کردند و هر ضربه ای که مامور اجرای حکم بر بدن سمیه زد همه کسانی که دم از نجابت و صداقت این نظام می زنند زدند . پس چه موقع باید کسانی که لباس دین بر تن کردند باید صدای اعتراض به این اعمال را جاری سازند .آیا واقعا این همان دینی است که پیغمبر ما امامان ما از آن دم می زدند ، نه نمیتوان این اعمال زشت و پلید را به حساب دین گذاشت و گفت این همان راه کسانی است که این دین را پایه ریزی کردند .
صدای تازیانه های این نظام تا روزی که این جهان برقرار است خواهد پیچید و نخواهد گذاشت که مردمان آن را فراموش کنند . اکنون که باید کسانی که خود را دایه نظام و یا همان مرجع می خوانند صدای خود را به نشانه اعتراض در بیاورند اگر نکنند پس واقعا اینان همانهایی نیستند که خود را رهرو دین اسلام می خوانند . اکنون دلسوزان این مرزو بوم و دین در زندان های این نظام قرار دارند و این را نیز باید ذکر کنم که زندان به این معنا نیست که حتما در درون یک چاردیواری بسته باشی بلکه خود این نوع حکومت یک نوع از زندانی است که برای همه بوجود آمده است و برای رهایی از آن باید سکوت خود را شکست و هر کسی به هر طریقی که میتواند پا در این میدان بگذارد و از این غفلت بیدار شود . این همان چیزی نیست که سی سال پیش فریاد آن را می زدیم و به دنبال آن بودیم ، دیگر باید از این خواب بیدار شد و دل را به دریا سپرد و برای خواسته های خود هر گونه هزینه ای را پرداخت نمود .
فقط این را بگویم که سمیه توحید لو نماینده ای بود از طرف جنبش سبز تا صدای ما را به گوش همگان برساند و این هزینه ای که او برای ما پرداخت کرد هیچ گاه فراموش نخواهد شد.
سمیه توحید لو را یک مرد نزد بلکه یک نظام که خود را نماینده امام زمان می خواند زد . هر تازیا نه ای که بر بدن دختر مومنه زدند کمتر از قیامتی نیست که خدا وعده ی آن را به همگان داده است . درد هر تازیانه ای که سمیه تحمل کرد برابر است با ثواب همان ثواب هایی است که خدا می گوید اگر تمامی دریاها مرکب شوند و همه درختان کاغذ توان نوشتن آن را فرشتگان ندارند .
هر تازیانه ای که بر بدن سمیه فرود آمد درد آن را همه ملت سبز ایران بر بدن خود احساس کردند و هر ضربه ای که مامور اجرای حکم بر بدن سمیه زد همه کسانی که دم از نجابت و صداقت این نظام می زنند زدند . پس چه موقع باید کسانی که لباس دین بر تن کردند باید صدای اعتراض به این اعمال را جاری سازند .آیا واقعا این همان دینی است که پیغمبر ما امامان ما از آن دم می زدند ، نه نمیتوان این اعمال زشت و پلید را به حساب دین گذاشت و گفت این همان راه کسانی است که این دین را پایه ریزی کردند .
صدای تازیانه های این نظام تا روزی که این جهان برقرار است خواهد پیچید و نخواهد گذاشت که مردمان آن را فراموش کنند . اکنون که باید کسانی که خود را دایه نظام و یا همان مرجع می خوانند صدای خود را به نشانه اعتراض در بیاورند اگر نکنند پس واقعا اینان همانهایی نیستند که خود را رهرو دین اسلام می خوانند . اکنون دلسوزان این مرزو بوم و دین در زندان های این نظام قرار دارند و این را نیز باید ذکر کنم که زندان به این معنا نیست که حتما در درون یک چاردیواری بسته باشی بلکه خود این نوع حکومت یک نوع از زندانی است که برای همه بوجود آمده است و برای رهایی از آن باید سکوت خود را شکست و هر کسی به هر طریقی که میتواند پا در این میدان بگذارد و از این غفلت بیدار شود . این همان چیزی نیست که سی سال پیش فریاد آن را می زدیم و به دنبال آن بودیم ، دیگر باید از این خواب بیدار شد و دل را به دریا سپرد و برای خواسته های خود هر گونه هزینه ای را پرداخت نمود .
فقط این را بگویم که سمیه توحید لو نماینده ای بود از طرف جنبش سبز تا صدای ما را به گوش همگان برساند و این هزینه ای که او برای ما پرداخت کرد هیچ گاه فراموش نخواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر