در سالروز مصادره ی انقلاب مردمی 22 بهمن سال 57 در ایران و طی فراخوان انجمن همبستگی فعالان تبعیدی و انجمن حمایت از پناهجویان و جمعی از فعالان و کنشگران سیاسی ، مدنی و عقیدتی و پناهجویان ترکیه اینبار در اعتراض به مصادره ی انقلاب و سی و سه سال کشتار و زندان و شکنجه در ایران توسط حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی و سرکوب منتقدان ، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و عقیدتی و مدنی گرد هم آمده بودند .
این تجمع در شهر آنکارا – میدان کیزیلای – روبروی گوون پارک با حضور ایرانیان و با همراهی معترضان سوریه ای ساکن ترکیه برگزار شد . گفتنی ست در این تجمع شعارهایی در جهت وحدت مخالفان حکومتهای دیکتاتوری جمهوری اسلامی و سوریه توسط هر دو گروه سر داده شد .
همینطور در راستای اعلام شورای هماهنگی راه سبز امید برای تجمع در روز 25 بهمن ماه ، سالروز حصر خانگی میر حسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان و بازداشت و کشته شدن تعدادی از هموطنانمان در این روز نیز انزجار خود را برای ادامه ی بازداشت فعالان سیاسی و مدنی و روزنامه نگاران در ایران اعلام داشته و وحدت و همبستگی خود را با مردم ایران برای برگزاری مراسم 25 بهمن ماه اعلام می دارد .
ابتدای برنامه با اجرای سرود ای ایران آغاز شد و با سر دادن شعارهایی برنامه را ادامه دادند . در اواسط برنامه نقالی نقد ولایت فقیه توسط خانم ساقی عقیلی اجرا شد و در ادامه نیز با همراهی گروه سوری شعارهایی سر داده شد .گفتنی ست در خلال برگزاری برنامه تراکتی از وقایع امروزه ای که در ایران میگذرد به عابران ترک زبان ارائه شد . در پایان نیز بیانیه ای به شرح زیر توسط یکی از شرکت کنندگان خوانده شد .
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
همچون گلوگاهِ پرنده ای،
هیچ کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند
سالیان بسیار نمی‌بایست
دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانی‌ست
که حضورِ انسان
آبادانی‌ست.
بی گمان هیچ روزی در تاریخ معاصر کشورمان همچون 22 بهمن سال 1357 حسرت در دل نسل های گوناگون نمی آفریند . روزی پر امید که میتوانست تاریخ ایران را دگرگون سازد که ساخت ولی نه آنچنان که انقلابیون اش می خواستند و در راه آن جان بازی کردند . انقلابی که به معنای تمام کلمه تداعی کننده ی جمله ای است که نسل انقلاب تنها آن را شنیده بود و نسل ما آن را با پوست و خون لمس کرد : "انقلاب فرزندانش را خواهد خورد ".
از همان روزهای بعد از پیروزی انقلاب بود که تلاش برای انحراف از ارزش ها و آرمان های آن آغاز گردید.
1.اعدام ها و تیر باران های خود سرانه ی طرفداران رژیم گذشته
2.تسخیر سفارت آمریکا و ایجاد وضعیتی برای حذف دولت موقت و چهره های اصلی شورای انقلاب
3.برکناری بنی صدر و اتفاقات بعد از آن که با دستگیری و اعدام دسته جمعی مخالفان همراه بود.
4.سرکوب وحشیانه ی گروه های مارکسیستی و مجاهدین که نقش پر رنگی در پیروزی انقلاب داشتند.
5.کنار گذاشتن دگر اندیشان و علمای دینی که منتقد اصل ولایت فقیه بودند.
6.شعله ور نگاه داشتن آتش جنگ بعد از فتح خرمشهر که تنها به دلیل منافع شخصی و انحصاری تر کردن قدرت ادامه یافت و به شهید شدن هزاران نفر از بهترین جوانان این مرز و بوم انجامید.
7.شکنجه و تجاوز در زندان های رژیم و اعدام های بدون دادگاه مخالفان
8.ایجاد شرایط رعب و وحشت که فرار و مهاجرت خیل کثیری از فعالین سیاسی ، روزنامه نگاران و بسیاری از سرمایه گذاران اقتصادی به خارج از مرز های کشور را باعث گردید.
9.فشار های سیاسی ، فرهنگی ، تبعیض های اقتصادی بر مناطق مرزی و قومیتی و سرکوب شدید گروه ها و فعالان حاضر در آن به خصوص در استان های کردستان،آذربایجان،بلوچستان و مناطق جنوبی ایران
و در نهایت قرار دادن اختیارات فرای قانون به رهبری
همه و همه تنها تعداد اندکی از وقایعی بودند که یکی بعد از دیگری مقدمات این حکومت جور و درد را مهیا کرد.
جنبش سبز مردم ایران در سال 88 نشان داد 33 سال سرکوب،زندانی،شکنجه و تبعید هیچ کدام باعث نگردید که مردم در راه آزادی و عدالت از جانفشانی هایشان دست کشند و با ایستادگی فعالان سیاسی و اسرای جنبش و با پایداری رهبران آن - که اینک یک سال از حصرشان میگذرد و تاکنون هیچ گاه به جنبش پشت نکرده اند - توانسته ایم رژیم را بیش از پیش مستاصل نماییم.
و اینک در آستانه 25 بهمن ماه سال روز خروش سال گذشته مردم و شهادت صانع ژاله و محمد مختاری و در پی آن دستگیری و حصر مهندس موسوی ، مهدی کروبی و همسرانشان و در این زمان بحرانی که خطر جنگ جان و کیان ملت ایران را تهدید میکند و در حالی که حکومت ولایت فقیه به سرکوب آزادی خواهان در نقاط گوناگون جهان همچون سوریه یاری می رساند ، ایرانیان بار دیگر خشم خود راخواهند سرود . ما نیز به عنوان گروهی از فعالین اینک در تبعید همبسته با مبارزین داخل کشوردر سال روز پیروزی انقلاب انزجار خود را از رژیم خونریز اسلامی بیان نموده و خواهان آزادی تمام زندانیان رژیم از جمله رهبران جنبش هستیم.
ما ایمان داریم که تنها راه برون رفت از این وضعیت ، همیاری و اتحاد عمل حداکثری بین گروه های سیاسی و نگرش های گوناگون فکری و فعالین مختلف قومیتی است که بتوانند با هماهنگی و پشتیبانی از معترضان داخل کشور،خواست های گوناگون آنها را نمایندگی کنند . بی گمان عدم توجه اپوزیسیون و کوتاهی در راه همبستگی تداوم نقض حقوق بشر ، سقوط اقتصاد ایران و نیز پیگیری ماجراجویی های رژیم در عرصه ی سیاست خارجی را به دنبال دارد که این روند بهانه را به دول خارجی خواهد داد که به بهانه ی بسط دموکراسی به مرز های کشورمان تجاوز کنند ، خطری که تمام دستاورد های آزادی خواهانه ی صد ساله ی مردم ایران را بر باد خواهد داد.
با امید به این همبستگی و با آرزوی روز پر شکوه رهایی ، اینک در کنار یکدیگر و دست در دست هم فریاد خواهیم زد:
زنده باد آزادی .... زنده باد برابری
گفتنی ست که پیش ازتجمع 22 بهمن ، تعدادی از پناهجویان ایرانی برای همیاری با مردم سوریه در تجمع اعتراضی آنان نیز شرکت داشتند .و با شعارهایی از قبیل از تهران تا دمشق ، اتحاد اتحاد و بشار اسد قاتله ، خامنه ای یارشه سر داده شد و در پایان بیانیه ای توسط یکی از ایرانیان شرکت کننده در این تجمع به شرح زیر قرائت شد .
33 سال پیش در ایران ثمره خون شهیدان مبارزه با استبداد، انقلابی را رقم زد که دموکراسی و رعایت حقوق بشر را تحت لوای اسلام نوید می داد. با گذشت اندک زمانی، طعم قدرت، مدافعین ستمدیدگان را به ظالمانی خونریزتر از مستبدان قبل بدل کرد. ظالمانی که اسلام و انسانیت را قربانی قدرت کرده اند و برای حفظ آن هیچ حد و مرزی قائل نیستند.
جنایتهای حاکمیت از همان سالهای نخست، نه تنها در درون ایران که در کشورهای دیگر خصوصاً منطقه خاورمیانه مایه خسارت همگان و شرم ملت بزرگ ایران بوده است.
هنوز خون قربانیان ترور در عراق و افغانستان خشک نشده که درد حمایت از جنایت های حکومت سوریه نیز به دردهای ملت ایران افزوده شد.
جنبش آزادیخواهی مردم ایران که خود فریاد درد سالها ستم حاکمیت است، مخالفت خود را با جنایتهای حاکمان ایران در منطقه تکرار کرده و ضمن ابراز همدردی با مردم داغ دیده سوریه، حمایت خود را از قیام آزادی خواهانه آنها اعلام می دارد.
"و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون"
این تجمع در شهر آنکارا – میدان کیزیلای – روبروی گوون پارک با حضور ایرانیان و با همراهی معترضان سوریه ای ساکن ترکیه برگزار شد . گفتنی ست در این تجمع شعارهایی در جهت وحدت مخالفان حکومتهای دیکتاتوری جمهوری اسلامی و سوریه توسط هر دو گروه سر داده شد .
همینطور در راستای اعلام شورای هماهنگی راه سبز امید برای تجمع در روز 25 بهمن ماه ، سالروز حصر خانگی میر حسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان و بازداشت و کشته شدن تعدادی از هموطنانمان در این روز نیز انزجار خود را برای ادامه ی بازداشت فعالان سیاسی و مدنی و روزنامه نگاران در ایران اعلام داشته و وحدت و همبستگی خود را با مردم ایران برای برگزاری مراسم 25 بهمن ماه اعلام می دارد .
ابتدای برنامه با اجرای سرود ای ایران آغاز شد و با سر دادن شعارهایی برنامه را ادامه دادند . در اواسط برنامه نقالی نقد ولایت فقیه توسط خانم ساقی عقیلی اجرا شد و در ادامه نیز با همراهی گروه سوری شعارهایی سر داده شد .گفتنی ست در خلال برگزاری برنامه تراکتی از وقایع امروزه ای که در ایران میگذرد به عابران ترک زبان ارائه شد . در پایان نیز بیانیه ای به شرح زیر توسط یکی از شرکت کنندگان خوانده شد .
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
همچون گلوگاهِ پرنده ای،
هیچ کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند
سالیان بسیار نمی‌بایست
دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانی‌ست
که حضورِ انسان
آبادانی‌ست.
بی گمان هیچ روزی در تاریخ معاصر کشورمان همچون 22 بهمن سال 1357 حسرت در دل نسل های گوناگون نمی آفریند . روزی پر امید که میتوانست تاریخ ایران را دگرگون سازد که ساخت ولی نه آنچنان که انقلابیون اش می خواستند و در راه آن جان بازی کردند . انقلابی که به معنای تمام کلمه تداعی کننده ی جمله ای است که نسل انقلاب تنها آن را شنیده بود و نسل ما آن را با پوست و خون لمس کرد : "انقلاب فرزندانش را خواهد خورد ".
از همان روزهای بعد از پیروزی انقلاب بود که تلاش برای انحراف از ارزش ها و آرمان های آن آغاز گردید.
1.اعدام ها و تیر باران های خود سرانه ی طرفداران رژیم گذشته
2.تسخیر سفارت آمریکا و ایجاد وضعیتی برای حذف دولت موقت و چهره های اصلی شورای انقلاب
3.برکناری بنی صدر و اتفاقات بعد از آن که با دستگیری و اعدام دسته جمعی مخالفان همراه بود.
4.سرکوب وحشیانه ی گروه های مارکسیستی و مجاهدین که نقش پر رنگی در پیروزی انقلاب داشتند.
5.کنار گذاشتن دگر اندیشان و علمای دینی که منتقد اصل ولایت فقیه بودند.
6.شعله ور نگاه داشتن آتش جنگ بعد از فتح خرمشهر که تنها به دلیل منافع شخصی و انحصاری تر کردن قدرت ادامه یافت و به شهید شدن هزاران نفر از بهترین جوانان این مرز و بوم انجامید.
7.شکنجه و تجاوز در زندان های رژیم و اعدام های بدون دادگاه مخالفان
8.ایجاد شرایط رعب و وحشت که فرار و مهاجرت خیل کثیری از فعالین سیاسی ، روزنامه نگاران و بسیاری از سرمایه گذاران اقتصادی به خارج از مرز های کشور را باعث گردید.
9.فشار های سیاسی ، فرهنگی ، تبعیض های اقتصادی بر مناطق مرزی و قومیتی و سرکوب شدید گروه ها و فعالان حاضر در آن به خصوص در استان های کردستان،آذربایجان،بلوچستان و مناطق جنوبی ایران
و در نهایت قرار دادن اختیارات فرای قانون به رهبری
همه و همه تنها تعداد اندکی از وقایعی بودند که یکی بعد از دیگری مقدمات این حکومت جور و درد را مهیا کرد.
جنبش سبز مردم ایران در سال 88 نشان داد 33 سال سرکوب،زندانی،شکنجه و تبعید هیچ کدام باعث نگردید که مردم در راه آزادی و عدالت از جانفشانی هایشان دست کشند و با ایستادگی فعالان سیاسی و اسرای جنبش و با پایداری رهبران آن - که اینک یک سال از حصرشان میگذرد و تاکنون هیچ گاه به جنبش پشت نکرده اند - توانسته ایم رژیم را بیش از پیش مستاصل نماییم.
و اینک در آستانه 25 بهمن ماه سال روز خروش سال گذشته مردم و شهادت صانع ژاله و محمد مختاری و در پی آن دستگیری و حصر مهندس موسوی ، مهدی کروبی و همسرانشان و در این زمان بحرانی که خطر جنگ جان و کیان ملت ایران را تهدید میکند و در حالی که حکومت ولایت فقیه به سرکوب آزادی خواهان در نقاط گوناگون جهان همچون سوریه یاری می رساند ، ایرانیان بار دیگر خشم خود راخواهند سرود . ما نیز به عنوان گروهی از فعالین اینک در تبعید همبسته با مبارزین داخل کشوردر سال روز پیروزی انقلاب انزجار خود را از رژیم خونریز اسلامی بیان نموده و خواهان آزادی تمام زندانیان رژیم از جمله رهبران جنبش هستیم.
ما ایمان داریم که تنها راه برون رفت از این وضعیت ، همیاری و اتحاد عمل حداکثری بین گروه های سیاسی و نگرش های گوناگون فکری و فعالین مختلف قومیتی است که بتوانند با هماهنگی و پشتیبانی از معترضان داخل کشور،خواست های گوناگون آنها را نمایندگی کنند . بی گمان عدم توجه اپوزیسیون و کوتاهی در راه همبستگی تداوم نقض حقوق بشر ، سقوط اقتصاد ایران و نیز پیگیری ماجراجویی های رژیم در عرصه ی سیاست خارجی را به دنبال دارد که این روند بهانه را به دول خارجی خواهد داد که به بهانه ی بسط دموکراسی به مرز های کشورمان تجاوز کنند ، خطری که تمام دستاورد های آزادی خواهانه ی صد ساله ی مردم ایران را بر باد خواهد داد.
با امید به این همبستگی و با آرزوی روز پر شکوه رهایی ، اینک در کنار یکدیگر و دست در دست هم فریاد خواهیم زد:
زنده باد آزادی .... زنده باد برابری
گفتنی ست که پیش ازتجمع 22 بهمن ، تعدادی از پناهجویان ایرانی برای همیاری با مردم سوریه در تجمع اعتراضی آنان نیز شرکت داشتند .و با شعارهایی از قبیل از تهران تا دمشق ، اتحاد اتحاد و بشار اسد قاتله ، خامنه ای یارشه سر داده شد و در پایان بیانیه ای توسط یکی از ایرانیان شرکت کننده در این تجمع به شرح زیر قرائت شد .
33 سال پیش در ایران ثمره خون شهیدان مبارزه با استبداد، انقلابی را رقم زد که دموکراسی و رعایت حقوق بشر را تحت لوای اسلام نوید می داد. با گذشت اندک زمانی، طعم قدرت، مدافعین ستمدیدگان را به ظالمانی خونریزتر از مستبدان قبل بدل کرد. ظالمانی که اسلام و انسانیت را قربانی قدرت کرده اند و برای حفظ آن هیچ حد و مرزی قائل نیستند.
جنایتهای حاکمیت از همان سالهای نخست، نه تنها در درون ایران که در کشورهای دیگر خصوصاً منطقه خاورمیانه مایه خسارت همگان و شرم ملت بزرگ ایران بوده است.
هنوز خون قربانیان ترور در عراق و افغانستان خشک نشده که درد حمایت از جنایت های حکومت سوریه نیز به دردهای ملت ایران افزوده شد.
جنبش آزادیخواهی مردم ایران که خود فریاد درد سالها ستم حاکمیت است، مخالفت خود را با جنایتهای حاکمان ایران در منطقه تکرار کرده و ضمن ابراز همدردی با مردم داغ دیده سوریه، حمایت خود را از قیام آزادی خواهانه آنها اعلام می دارد.
"و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون"
عکس های مراسم 22 بهمن
عکس های مراسم مبارزین سوریه با حضورپناهجویان ایرانی در ترکیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر