هدایت متین دفتری :تنها نحوه ی رفتار قضات نیست که مشکل ساز است ساختار قوانین جمهوری اسلامی چنین امکانی دارد.
هدایت متین دفتری حقوق دان و بنیانگذار جبهه دموکراتیک ملی ایران اظهارکرد تنها نحوه ی رفتار قضات نیست که مشکل ساز
است ساختار قوانین جمهوری اسلامی چنین امکانی دارد؛ این قوانین و ساختار از
آغاز در تضاد با قوانینی بود که همه میراث مشروطه بودند.
به گزارش سودوبند این سخنرانی که در روز چهار شنبه 8 خرداد در سومین روز از شروع کار خود در 23 مین اجلاس حقوق بشری در ژنو انجام شد آقای متین دفتری با بیان اینکه سیستم قضایی ایران نابود شده است افزود :اعضای کمیسیون حقیقت یاب نمی توانند فشاری
بین الملی بر دولت ایران بیاورد و تا بحال از طریق سیستم قضایی در ایران و
نه از طرف سازمانهای بین المللی ؛ اینطور تلقی شد که حقوق دانان باید
خودشان وضعیت را در دست بگیرند و ایران را وادار به پاسخگویی کنند!
همه قربانیان از اقلیت های دینی و قومی و دانشجو ها و زنان و کارگران و روشنفکران و ...برای کارهایی مثل توزیع روزنامه یا شنبامه و اعدام شدند!
همه قربانیان از اقلیت های دینی و قومی و دانشجو ها و زنان و کارگران و روشنفکران و ...برای کارهایی مثل توزیع روزنامه یا شنبامه و اعدام شدند!
متن و فیلم کامل این سخنرانی به شرح ذیل می باشد :
با تشکر از دوست عزیزمان و زیاده روی ایشان در توصیف بنده
امیدوارم که بتوانم امروز حق مطلب را که کاری بس مشکل هست بجا بیاورم . به من تکلیف شده که به زبان انگلیسی صحبت کنم.
نحوه کسانی که حاکم بر قوه قضائیه هستند, فقط به نحوه رفتار قضات و دادستان ها خلاصه نمی شود بلکه به قوانین هم مربوط هست.
جمهوری اسلامی از همان آغاز که حکومت را بدست گرفت , شروع به مبارزه با قوانین سکولار و غیر دینی کرد ؛ قوانینی که میراث مشروطه بودند.
همچنین به مسئله دیگری در دادگستری , یعنی استقلال وکلا و کانون وکلا حمله کرد.
می خواهم در رابطه با دادگاهی صحبت کنم که یکایک از مسائلی که در آن مطرح شد به 30 سال نقض قوانین پرداخته است.
سال حمله سازمان یافته از طرف جمهوری اسلامی به حق دفاع :
این یک سوژه مهمی بود. مسئله مهمی بود که در دیوان ایران تریبونال مطرح و مورد بررسی قرار گرفت
من در مورد سیاست کیفری جمهوری اسلامی توضیح دادم . من آنجا در رابطه با سیاست جمهوری اسلامی صحبت کردم به عنوان یک نقض بازر حقوق بشر.
در این گواهی مختصرمراحل مختلف نابودی سیستم قضایی ایران بیان شد. مراحل مختلف نابودی سیستم قضائی و سیستم کیفری سکولار بررسی شد.
تریبونال یک جنبش کاملا غیر سیاسی است و هدفش بررسی اعدام زندانیان سیاسی هست.
در این دو فیلم هم نگاه کردید تمرکز ایران تریبونال به کشتار جمعی بود.بسیاری از این زندانیان سیاسی اعدام شدند فقط برای اینکه ایدئولوژی مغایر ایدئولوژی رژیم داشتند.
هدف ایران تریبونال این هست که جمهوری اسلامی ایران پاسخگو باشد.
این حرکت نقطه اوج یک حرکتی است که از خانواده های کشته شدگان شروع شده است.
تریبونال سه مرحله داشت:
کمیته راهبری حقوق دانان تشکیل شد و یک کمیته اجرایی و در مرحله بعد کمیسیون حقیقت یاب , که در لندن در سال گذشته و بعد در کاخ صلح در لاهه که در مقر دادگاه بین المللی هست.
کمیسیون حقیقت یاب سخنان حدود 100 شاهد را گوش داد و این 100 نفر شامل قربانیان و همچینن خانواده قربانیان بود.این کمیسیون تمامی بیانیه ها را مستند کرد و شهادت ها و گزارش مبسوطی و مستندی از اعدام ها و اعدام های جمعی 67 تشکیل شد.
داده هایی که ضبط شدند در این رابطه هستند:
توصیف نقض حقوق بشری که قربانی ها دچارش بودند
شکنجه , زندان , تهدید , نبود دادرسی عادلانه , زندان طولانی , ناپدیدی اجباری و ...
اعدام ها و و قتل برنامه ریزی
اعدام ها و شکل آنها از تیرباران تا اعدام اعدام کودکان تحویل ندادن جنازه ها
اینکه خانواده ها را مجبور کردند که پول گلوله ها ررا بپردازند
نمی دانستند قبرها کجایند و نگذاشتند خانواده ها مراسم بگیرند
دیوان یافته های کمیسیون حقیقت یاب را بررسی کرد و کارشناسان برجسته و یک تیم بررسی کننده اجازه داد که تیم دادستانی که هم ایرانی بود و هم بین المللی سخنان شاهدان را شنید.
از همه طیف ها حضور داشتند: اقلیت های قومی فعالیت های سیاسی و بهایی ها .
همچنین رفتارهای سنگدلانه ای که با اینها می شود , تمام اینها برررسی شد و شهود ایرانی از اروپا و آمریکا و از مکان های غیر ایران آمدند و شهادت دادند.
کمیسیون حقیقت یاب در سال 2012 اینها اولین بار بود که انجام شد.
اولین بار بود که این اطلاعات که همیشه مسکوت گذاشته شده بودند در موردشان صحبت شد.
(از طرف جمهوری اسلامی مسکوت)
اعضای کمیسیون حقیقت یاب نمی توانند فشاری بین الملی بر دولت ایران بیاورد و تا بحال از طریق سیستم قضایی در ایران و نه از طرف سازمانهای بین المللی ؛ اینطور تلقی شد که حقوق دانان باید خودشان وضعیت را در دست بگیرند و ایران را وادار به پاسخگویی کنند!
همه قربانیان از اقلیت های دینی و قومی و دانشجو ها و زنان و کارگران و روشنفکران و ...برای کارهایی مثل توزیع روزنامه یا شنبامه و اعدام شدند!
ایران تریبونال یک حکم غیر نهایی فعلا صادر کرده در رابطه با مسئولیت دولت و جنایت علیه بشریت و بعد یک حکم خیلی دقیقتری صادر شد که تقریبا همه تمام اسنادی را که درتریبونال مطرح شد در بر خواهد داشت.
و خیلی چیزها را برای سازمان ملل و نهاد های بین المللی مشخص خواهد کرد.
گرچه که این حکم هیچ تاثیر عملی نخواهد داشت بلکه فقط مسئولیت این قضات و وکلای بسیار برجسته از نظر اخلاقی بود که این کار انجام بشود و باید عدالت اجرا بشود .
این حکم قابل عمل نیست . ایران کنوانسیون رم را امضا نکرده است . و چنانچه امضا هم کرده بود ؛ قابل مراجعه نبود چون این دادگاه فقط می تواند آن مواردی را دنبال کند که از بعد از تشکیلش به وقوع پپیوسته است .
یک پروتکل دیگر هم هست که ایران آن را امضا نکرده و آن اینکه اجازه شکایت از طرف مردم را به نقض حقوق بشر در آن کشور بدهد. بنابراین نمی شود از آن استفاده کرد.
ولی ماده دیگر هست که می گوید یک دولت دیگر می توان دولت دیگری را مقابل این دادگاه بیاورد ولی ما هنوز هیچ کشوری را پیدا نکردیم که ایران را به این دادگاه بیاورد .
ولی تریبونال مسئولیت اخلاقی ما بود برای به مجازات رساند ن عاملین این جنایات.
من فراموش کردم در رابطه با کنوانسیون منع شکنجه صحبت کنم که به همه کشورهای عضو حق می دهد که کسانی را که مسئول شکنجه و جنایت علیه بشریت و یا اعمال دیگری که در رابطه با این بند می شود , هنگام ورود به کشورهایی که ما در آن زندگی می کنیم ؛ آنها را تحت تعقیب قرار بدهد و این آن کاری هست که ما باید انجام بدهیم.
امیدوارم که بتوانم امروز حق مطلب را که کاری بس مشکل هست بجا بیاورم . به من تکلیف شده که به زبان انگلیسی صحبت کنم.
نحوه کسانی که حاکم بر قوه قضائیه هستند, فقط به نحوه رفتار قضات و دادستان ها خلاصه نمی شود بلکه به قوانین هم مربوط هست.
جمهوری اسلامی از همان آغاز که حکومت را بدست گرفت , شروع به مبارزه با قوانین سکولار و غیر دینی کرد ؛ قوانینی که میراث مشروطه بودند.
همچنین به مسئله دیگری در دادگستری , یعنی استقلال وکلا و کانون وکلا حمله کرد.
می خواهم در رابطه با دادگاهی صحبت کنم که یکایک از مسائلی که در آن مطرح شد به 30 سال نقض قوانین پرداخته است.
سال حمله سازمان یافته از طرف جمهوری اسلامی به حق دفاع :
این یک سوژه مهمی بود. مسئله مهمی بود که در دیوان ایران تریبونال مطرح و مورد بررسی قرار گرفت
من در مورد سیاست کیفری جمهوری اسلامی توضیح دادم . من آنجا در رابطه با سیاست جمهوری اسلامی صحبت کردم به عنوان یک نقض بازر حقوق بشر.
در این گواهی مختصرمراحل مختلف نابودی سیستم قضایی ایران بیان شد. مراحل مختلف نابودی سیستم قضائی و سیستم کیفری سکولار بررسی شد.
تریبونال یک جنبش کاملا غیر سیاسی است و هدفش بررسی اعدام زندانیان سیاسی هست.
در این دو فیلم هم نگاه کردید تمرکز ایران تریبونال به کشتار جمعی بود.بسیاری از این زندانیان سیاسی اعدام شدند فقط برای اینکه ایدئولوژی مغایر ایدئولوژی رژیم داشتند.
هدف ایران تریبونال این هست که جمهوری اسلامی ایران پاسخگو باشد.
این حرکت نقطه اوج یک حرکتی است که از خانواده های کشته شدگان شروع شده است.
تریبونال سه مرحله داشت:
کمیته راهبری حقوق دانان تشکیل شد و یک کمیته اجرایی و در مرحله بعد کمیسیون حقیقت یاب , که در لندن در سال گذشته و بعد در کاخ صلح در لاهه که در مقر دادگاه بین المللی هست.
کمیسیون حقیقت یاب سخنان حدود 100 شاهد را گوش داد و این 100 نفر شامل قربانیان و همچینن خانواده قربانیان بود.این کمیسیون تمامی بیانیه ها را مستند کرد و شهادت ها و گزارش مبسوطی و مستندی از اعدام ها و اعدام های جمعی 67 تشکیل شد.
داده هایی که ضبط شدند در این رابطه هستند:
توصیف نقض حقوق بشری که قربانی ها دچارش بودند
شکنجه , زندان , تهدید , نبود دادرسی عادلانه , زندان طولانی , ناپدیدی اجباری و ...
اعدام ها و و قتل برنامه ریزی
اعدام ها و شکل آنها از تیرباران تا اعدام اعدام کودکان تحویل ندادن جنازه ها
اینکه خانواده ها را مجبور کردند که پول گلوله ها ررا بپردازند
نمی دانستند قبرها کجایند و نگذاشتند خانواده ها مراسم بگیرند
دیوان یافته های کمیسیون حقیقت یاب را بررسی کرد و کارشناسان برجسته و یک تیم بررسی کننده اجازه داد که تیم دادستانی که هم ایرانی بود و هم بین المللی سخنان شاهدان را شنید.
از همه طیف ها حضور داشتند: اقلیت های قومی فعالیت های سیاسی و بهایی ها .
همچنین رفتارهای سنگدلانه ای که با اینها می شود , تمام اینها برررسی شد و شهود ایرانی از اروپا و آمریکا و از مکان های غیر ایران آمدند و شهادت دادند.
کمیسیون حقیقت یاب در سال 2012 اینها اولین بار بود که انجام شد.
اولین بار بود که این اطلاعات که همیشه مسکوت گذاشته شده بودند در موردشان صحبت شد.
(از طرف جمهوری اسلامی مسکوت)
اعضای کمیسیون حقیقت یاب نمی توانند فشاری بین الملی بر دولت ایران بیاورد و تا بحال از طریق سیستم قضایی در ایران و نه از طرف سازمانهای بین المللی ؛ اینطور تلقی شد که حقوق دانان باید خودشان وضعیت را در دست بگیرند و ایران را وادار به پاسخگویی کنند!
همه قربانیان از اقلیت های دینی و قومی و دانشجو ها و زنان و کارگران و روشنفکران و ...برای کارهایی مثل توزیع روزنامه یا شنبامه و اعدام شدند!
ایران تریبونال یک حکم غیر نهایی فعلا صادر کرده در رابطه با مسئولیت دولت و جنایت علیه بشریت و بعد یک حکم خیلی دقیقتری صادر شد که تقریبا همه تمام اسنادی را که درتریبونال مطرح شد در بر خواهد داشت.
و خیلی چیزها را برای سازمان ملل و نهاد های بین المللی مشخص خواهد کرد.
گرچه که این حکم هیچ تاثیر عملی نخواهد داشت بلکه فقط مسئولیت این قضات و وکلای بسیار برجسته از نظر اخلاقی بود که این کار انجام بشود و باید عدالت اجرا بشود .
این حکم قابل عمل نیست . ایران کنوانسیون رم را امضا نکرده است . و چنانچه امضا هم کرده بود ؛ قابل مراجعه نبود چون این دادگاه فقط می تواند آن مواردی را دنبال کند که از بعد از تشکیلش به وقوع پپیوسته است .
یک پروتکل دیگر هم هست که ایران آن را امضا نکرده و آن اینکه اجازه شکایت از طرف مردم را به نقض حقوق بشر در آن کشور بدهد. بنابراین نمی شود از آن استفاده کرد.
ولی ماده دیگر هست که می گوید یک دولت دیگر می توان دولت دیگری را مقابل این دادگاه بیاورد ولی ما هنوز هیچ کشوری را پیدا نکردیم که ایران را به این دادگاه بیاورد .
ولی تریبونال مسئولیت اخلاقی ما بود برای به مجازات رساند ن عاملین این جنایات.
من فراموش کردم در رابطه با کنوانسیون منع شکنجه صحبت کنم که به همه کشورهای عضو حق می دهد که کسانی را که مسئول شکنجه و جنایت علیه بشریت و یا اعمال دیگری که در رابطه با این بند می شود , هنگام ورود به کشورهایی که ما در آن زندگی می کنیم ؛ آنها را تحت تعقیب قرار بدهد و این آن کاری هست که ما باید انجام بدهیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر