تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دوره ی نهم حرف از آمدن رجایی دیگر می زد اینکه نفت باید بر سر سفره های مردم بیاید اما در اواخر این دوره دیدیم که چگونه منتقدان همان صحبت های تبلیغاتی اول انتخابات را چگونه همانند پتک استفاده کردند ولی جنس این پتک از پنبه بود وضربه هایی که بر سر این جریان وارد میشد هیچ تاثیری نداشت .
مردم امیدوار به آینده برای اینکه کمی از سختی های خود را کم کنند باز هم به امید آمدن فردی دیگر برای رفع کردن مشکلاتشان در انتخاباتی شرکت کردند که فکر می کردند سر آغاز شروعی دوباره برای آنها باشد . گرانی از همان ابتدای راه دوره ی نهم ریاست جمهوری در حال افزایش بود نمودار این افزایش به گونه ای بود که لحظه ای هم به طور موازی برای مدتی حرکت نکرد و در حال بالا رفتن بود .
اما مردم نا امید تر از قبل به زندگی خود ادامه دادند و خود را فقط زنده نگه داشتن تا این روزها را سپری کنند . گرانی ، تورم ، بیکاری ، کسادی بازار، سرخوردگی جوانان از زندگی و بسیار عوامل دیگر باعث رشد این ناامیدی شد .
حرف از مدیریت یارانه ها شد تا جایی که گفته شد دیگر ما هیچ انسان گرسنه ای را در این مملکت نخواهیم داشت اما اینکه معاش انسان ها توسط دیگری تامین میشود این افراد را از این مطلب غافل کرده بود . یارانه ها را که به اجرا گذاشته اند نرخ تورم و گرانی روز به روز بیشتر و این گرانی نسبت به قبل دو چندان تر بودو شد .
اما تنها کسانی که خم به ابرو نیاوردند همان سردمداران حکومت و جیره خواران آنها بود که هیچ یک از این مشکلات را احساس نکردند . نمایندگانی که خود را نمایندگان خانه ملت می دانند بدنبال بدست آوردن کرسی دوباره برای خود تمامی این مشکلات مردم را فراموش کردند و مساله ی حضور خود را مهمتر از این مسائل دانستند .
این موضوع که مردم شدند آلت دست این و اون کاملا مشخص است و اینکه مردم چه زندگی و معیشتی دارند برای این اشخاص مهم نیست . پس انسانیت و مردانگی به کجا رفته است که اینگونه با مردم رفتار می کنند . فقط تنها نکته ی مهم برای آنها حضور مردم برای تایید حکومتشان است .
واقعا زبان به حدی قاصر است که نمیتواند از این رفتارها و حرکات چیزی را به زبان بیاورد و آن را بنگارد . و این شد که مشکلات همه مردم ایران مرتفع شد .
مردم امیدوار به آینده برای اینکه کمی از سختی های خود را کم کنند باز هم به امید آمدن فردی دیگر برای رفع کردن مشکلاتشان در انتخاباتی شرکت کردند که فکر می کردند سر آغاز شروعی دوباره برای آنها باشد . گرانی از همان ابتدای راه دوره ی نهم ریاست جمهوری در حال افزایش بود نمودار این افزایش به گونه ای بود که لحظه ای هم به طور موازی برای مدتی حرکت نکرد و در حال بالا رفتن بود .
اما مردم نا امید تر از قبل به زندگی خود ادامه دادند و خود را فقط زنده نگه داشتن تا این روزها را سپری کنند . گرانی ، تورم ، بیکاری ، کسادی بازار، سرخوردگی جوانان از زندگی و بسیار عوامل دیگر باعث رشد این ناامیدی شد .
حرف از مدیریت یارانه ها شد تا جایی که گفته شد دیگر ما هیچ انسان گرسنه ای را در این مملکت نخواهیم داشت اما اینکه معاش انسان ها توسط دیگری تامین میشود این افراد را از این مطلب غافل کرده بود . یارانه ها را که به اجرا گذاشته اند نرخ تورم و گرانی روز به روز بیشتر و این گرانی نسبت به قبل دو چندان تر بودو شد .
اما تنها کسانی که خم به ابرو نیاوردند همان سردمداران حکومت و جیره خواران آنها بود که هیچ یک از این مشکلات را احساس نکردند . نمایندگانی که خود را نمایندگان خانه ملت می دانند بدنبال بدست آوردن کرسی دوباره برای خود تمامی این مشکلات مردم را فراموش کردند و مساله ی حضور خود را مهمتر از این مسائل دانستند .
این موضوع که مردم شدند آلت دست این و اون کاملا مشخص است و اینکه مردم چه زندگی و معیشتی دارند برای این اشخاص مهم نیست . پس انسانیت و مردانگی به کجا رفته است که اینگونه با مردم رفتار می کنند . فقط تنها نکته ی مهم برای آنها حضور مردم برای تایید حکومتشان است .
واقعا زبان به حدی قاصر است که نمیتواند از این رفتارها و حرکات چیزی را به زبان بیاورد و آن را بنگارد . و این شد که مشکلات همه مردم ایران مرتفع شد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر