مرد میخواهد که اینگونه به صحنه نبرد بزند و خود را در جلوی لشکر نبرد قرار دهد. راستش فکر نمیکردم اینبار نیز همانند بار قبل که دکتر اعتصاب غذا کرد به اعتصاب غذای خود ادامه دهد . حقیقتا مرد میدان است این شیر مرد دکتر خزعلی همیشه شفاف و بی پرده سخن گفته است ولی اینبار با این کارش ثابت کرد که تا پای جان خواهد ایستاد .
و نشان داد که حرفش با عملش یکی است . اما نمی توانم بگویم که نگرانش نیستم و حال روزش را درک میکنم .
اما میخواهم روی سخنم را اینبار خود دکتر قرار دهم و چند خطی از ته دل بگویم آنچه را که در دل دارم .
دکتر جان سلام
قبلا که ما حال و هوای خوب جسمانی و روحی نداشتیم شما برای ما درمان بودی و دکتر، ولی حالا که تو در جای ما هستی ما توان بودن در جای تو را نداریم . دکتر نزدیک به هفتاد روز است که صدای اعتراضت عالم و آدم را کر کرده است و جای هیچ سوالی را باقی نگذاشته است .مهدی جان البته با پوزش که به اسم کوچکت صدایت میکنم ، مهدی جان این روزها از هر طرفی درخواست شکست اعتصابت را میشنوم ولی تنها جوابی که شنیده ام مبارزه تا شهادت بوده است راستش من که دل و جراتت را ندارم نمیدانم که هفتاد روز اعتصاب غذا یعنی چی ؟
ولی این را خوب میدانم که اینگونه به خط مقدم زدن دل شیر میخواهد و جراتی مضاعف که در میان ما حداقل من پیدا نمی شود . راستی از همرزمانت که در جبه های جنگ تحمیلی هم قطارت بودند خبری نیست همه انگار انکارت را کرده اند اما دکتر جان بدان که آن آدم های بی خاصیت و فرصت طلب روزی برای شفاعت خویش به پیشگاهت خواهند آمد ولی مهدی جان هستند انسان هایی که دلشان همانند من در تلاطم این روزهای توست، روزی نیست که از شروع اعتصابت پیگیر اخبارت نبوده اند و نبوده باشم .
مهدی جان میدانم که صلاح کار خود را بهتر از هر کس دیگری میدانی پس نمیگویم اعتصابت را بشکن و یا ادامه بده ، چونکه خود عاقل تر از مایی و دانا تر اما این را میدانم که اگر شما و امثال شما را در این برهه از زمان از دست بدهیم خسارتی جبران ناپذیر برایمان خواهد بود . ولی بدان که نامت آنچه را که شایسته ی توست در میان تمامی این آدمیان به رخ کشیده است و ایمانت و صداقتت را که به این ملت داشتی و داری را به بارزترین شکل ممکن نمود داده است .
پس هر چه خواهی کن ولیکن آن مکن ...
خداقوت پهلوان
و نشان داد که حرفش با عملش یکی است . اما نمی توانم بگویم که نگرانش نیستم و حال روزش را درک میکنم .
اما میخواهم روی سخنم را اینبار خود دکتر قرار دهم و چند خطی از ته دل بگویم آنچه را که در دل دارم .
دکتر جان سلام
قبلا که ما حال و هوای خوب جسمانی و روحی نداشتیم شما برای ما درمان بودی و دکتر، ولی حالا که تو در جای ما هستی ما توان بودن در جای تو را نداریم . دکتر نزدیک به هفتاد روز است که صدای اعتراضت عالم و آدم را کر کرده است و جای هیچ سوالی را باقی نگذاشته است .مهدی جان البته با پوزش که به اسم کوچکت صدایت میکنم ، مهدی جان این روزها از هر طرفی درخواست شکست اعتصابت را میشنوم ولی تنها جوابی که شنیده ام مبارزه تا شهادت بوده است راستش من که دل و جراتت را ندارم نمیدانم که هفتاد روز اعتصاب غذا یعنی چی ؟
ولی این را خوب میدانم که اینگونه به خط مقدم زدن دل شیر میخواهد و جراتی مضاعف که در میان ما حداقل من پیدا نمی شود . راستی از همرزمانت که در جبه های جنگ تحمیلی هم قطارت بودند خبری نیست همه انگار انکارت را کرده اند اما دکتر جان بدان که آن آدم های بی خاصیت و فرصت طلب روزی برای شفاعت خویش به پیشگاهت خواهند آمد ولی مهدی جان هستند انسان هایی که دلشان همانند من در تلاطم این روزهای توست، روزی نیست که از شروع اعتصابت پیگیر اخبارت نبوده اند و نبوده باشم .
مهدی جان میدانم که صلاح کار خود را بهتر از هر کس دیگری میدانی پس نمیگویم اعتصابت را بشکن و یا ادامه بده ، چونکه خود عاقل تر از مایی و دانا تر اما این را میدانم که اگر شما و امثال شما را در این برهه از زمان از دست بدهیم خسارتی جبران ناپذیر برایمان خواهد بود . ولی بدان که نامت آنچه را که شایسته ی توست در میان تمامی این آدمیان به رخ کشیده است و ایمانت و صداقتت را که به این ملت داشتی و داری را به بارزترین شکل ممکن نمود داده است .
پس هر چه خواهی کن ولیکن آن مکن ...
خداقوت پهلوان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر