احمد رضا احمد پور روحانی منتقد و وبلاگ نویس و از اعضای جبهه ی مشارکت که در آخرین محکومیت خود در سال 90 به سه سال حبس تبعیدی در زندان سپیدار اهواز و ده سال تبعید در شهر ایذه محکوم شده بود به علت شرایط بحرانی خود به دلیل بیماری دست به اعتصاب غذای نامحدود تا رسیدن به خواسته های خود زده است وی که در سال 88 نیز به یک سال حبس محکوم شده بود بعد از اتمام محکومیت خود به دلیل نوشتن نامه به سازمان ملل به خاطر بی عدالتی های دادگاه ویژه روحانیت منجر به محکومیت جدید برای وی شد و در حال حاضر نیز در حال سپری کردن محکومیت خود است . احمد پور که از جانبازان جنگ تحمیلی است و به خاطر شیمایی بودن وی زیر نظر پزشکان بوده است از آغاز دوره ی محکومیت جدید خود شرایط جسمانی اش وخیم تر شده و آلودگی هوای اهواز به علت گرد و غبار شدید باعث تشدید بیماری وی شده است . همچنین لازم به ذکر است که با توجه به معاینات پزشک قانونی اهواز و پزشک متخصص دستور اکید داده اند که احمدپور باید از هوای آلوده اهواز دور بماند ولی علیرغم تمام این مستندات مسئولین هیچ گونه اقدامی را جهت بهبود اوضاع جسمانی او نکرده اند . احمد پور چندی پیش نیز با انتشار دو نامه به رهبر جمهوری اسلامی با شرحی از اوضاع جسمانی خود و بی عدالتی ها ی دستگاه قضا سخن گفته بود که خود این نامه ها نیز به محکومیت جدیدی برای احمد پور تبدیل شد .وی از روز 25 اردیبهشت سال 91 با انتشار نامه ای و ارسال آن به رئیس زندان سپیدار اهوار آغاز اعتصاب غذای خود را اعلام کرده و گفته است که تا رسیدن به خواسته هایش دست از اعتصاب غذا بر نخواهد داشت حتی اگر منجر به مرگ وی شود . نامه ای را که وی منتشر کرده است به شرح ذیل می باشد :
بسمه تعالی
ریاست محترم زندان سپیدار اهواز
سلام علیکم
احترما پیرو نامه مورخه 20 اردیبهشت سال 91 به آگاهی میرسانم ضمن سپاسگزاری از زحمات و مساعدت منطقی و قانونی حضرت عالی بدینوسیله آغاز اعتصاب غذا در اعتراض به برخورد نا عادلانه ی مبتنی بر دشمنی و شکستن حریم قانون و شرع توسط مسئولان تصمیم گیرنده داد سرای ویژه روحانیت و نا امیدی از هر گونه رسیدگی قضایی به دادخواهی ها و تظلم خواهی ها در داخل کشور را اعلام می نمایم و تاکید می شود این اعتصاب غذا تا آزادی بدون قید و شرط یا مرگ تداوم خواهد داشت و از آنجایی که هیچ رفتار خردمندانه یی حاکم بر دستگاه ویژه روحانیت نسبت به آزادی ام و وضعیت بیماری و به دور از خانواده ام مشاهده نمی گردد مرگ خود را حتمی دانسته و این مرگ را قصد عمدی از سوی عوامل اصلی دست اندرکار دادسرای ویژه روحانیت می دانم که جز برخورد کینه توزانه انتقام جویانه و مبتنی بر هب و بغض ها هیچ حریم قانونی و منطقی نمی شناسم .
آنچه لازم و وظیفه بود در دو نامه خطاب مقام رهبری نوشته ام که خود به پرونده ی جدید علیه من تبدیل شد و حتی اقدام به اعاده دادرسی در خود دستگاه ویژه غیر قضایی نمودم که متاسفانه هیچ کدام کار ساز نبوده و گوش شنوایی پیدا نشد ؟
حال امید دارم مرگ سخاوت گونه و معترضانه ام به عنوان یک روحانی مورد ستم وفدایی حوزه های علمیه قم ، نجف ، مشهد و مراجع تقلید و مردم فهیم ایران و به خصوص ایل غیور بختیاری به خود آورد و بیشتر از این در لاک سکوت نروند و فکری به حال بی عدالتی ها و قانون شکنی های دادسرای ویژه روحانیت و تظلم خواهی ها کنند .
درود خدا بر آزاد اندیشان و عدالت جویان عرصه دین و دانش ، امید است مورد توجه و مغفرت خدای مهربان قرار بگیرم از همه گان طلب بخشش دارم .
سید احمد رضا احمد پور
زندان سپیدار اهواز
91/02/25
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر